در قسمت دوازدهم بوشهر تی وی، درباره‌ی هویت تاریخی خودمان از مردم پرسیده‌ایم؛ در شرایطی که نیروی دریایی بریتانیا، قوی‌ترین ارتش زمان خود شناخته می‌شد، چندین بار به بندر بوشهر، حمله کرد اما هر هجوم به بوشهر نتیجه ای جز زمینگیر شدن انگلیسی‌ها نداشت.
در نهایت، ارتش بریتانیای کبیر(!) با حمله به بندرعباس، استان بوشهر را دور زده و وارد خاک کشور شد.
.
چطور می‌شود که بوشهر و دلوار و تنگستان و دشتستان، این همه مبارز در خود پرورش می دهد؟
راستی اگر از ما مردم استان بوشهر بپرسند چند نفر غیر از رئیسعلی را می شناسید که علیه بیگانگان تفنگ کشیده اند، کسی را می‌شناسیم؟
.
نیلستروم یک ماه پیش از شهادت رئیسعلی هم، هنگام شکست ناوگان انگلیس از رئیسعلی در حمله به دلوار حال و هوای شیراز را چنین توصیف کرده بود:
.
♦️«رئیسعلی برخروشیده است. امروز شیراز در سیلاب نام رئیسعلی دلواری غرق بود. شاید بیش‌تر پسرهایی را که امروز به دنیا آمده‌اند رئیسعلی بنامند.
.
خبرها حاکی از تلفات سنگین انگلیسی‌ها است. می‌گویند در روز اول برخورد دلواری و انگلیسی‌ها یکصد نفر انگلیسی مرده‌اند و در روز دوم سیصد نفر. خموشی شکل گرفته پس از فاجعه‌ی دوازدهم ژوئیه از شیراز رخت بربسته. انگار همه سر قیام دارند. رئیسعلی دوباره مردم را زنده کرده است». (ص ۹۶)
.
☑️ منبع:
✍🏻 گوستاو نیلستروم، «یادداشت‌های گوستاو نیلستروم»، ترجمه افشین پرتو، ص ۹۶